180602 - ZOZ - Van lange haren en rare mannen

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

Het verhaal van deze week begint op Facebook. Een FB-vriend en oud-collega verving zijn profielfoto door een foto met een piraat-achtige versie van hemzelf uit zijn archief: bandana, zonnebrilletje en lang haar, als in: Beter langharig dan kortzichtig, een gevleugelde uitspraak uit die tijd.
Zelf heb ik ook de ontwikkeling doorgemaakt van "coupe pot aux fleurs", het enige model dat onze dorpskapper kende, via de Elvis-kuif, tot schouderlang.

Ik reageerde: "Tja, misschien een beetje gek, maar de vergelijking met recente foto's roept bij mij een associatie op met Simson en Delila..."
Daarop reageerde een andere FB-vriend / oud-collega met een video van Mouth & MacNeal, ongetwijfeld vooral vanwege het beeld.

De tekst waarmee Sjoukje begint te zingen, is tekenend:

I understand that all men can't be the same
But the way you treated me
When we met was more than strange

Hello' A - Mouth & MacNeal:


Het duo was succesvol, maar geen vrienden. Citaat uit een recensie van de biografie "Duo Tegen Wil En Dank": Mouth & MacNeal, op het oog een voorbeeldig paar, maar feitelijk konden Willem Duyn en Sjoukje van 't Spijker absoluut niet met elkaar door één deur, zo blijkt uit het boek van de fancluboprichter van destijds, Zaankanter Roel Smit.
Eén van de pijnpunten was de aankondiging die Willem deed als Sjoukje de bühne op kwam: 'Daar is de zangeres zonder borsten...'
Binnen de kortste keren nadat ze in 1971 door Hans van Hemert bij elkaar waren gebracht, scoorden ze hits in heel Europa en zelfs in Amerika: de forsgebouwde, zeg maar lompe, populistische zuipschuit Willem, echt een podiumbeest, en de tengere blonde zangeres Sjoukje, die kampte met een niet al te beste gezondheid.

De titel van het volgende lied past wel bij het beeld van die voormalige constructiebankwerker, zoals dat daar geschetst wordt...
Ik kan dat wel enigszins bevestigen, omdat Willem Duyn, geboren in Haarlem, na Twente in Drenthe terechtkwam, en mij ooit interviewde voor Radio Emmen (nu ZO!34). Niet dat hij onvriendelijk was, maar ik miste de subtiliteit die ik verwachtte bij het onderwerp waarvoor ik uitgenodigd was: poëzie.
Hier wordt hij aangekondigd door Harry Touw in een uitzending van VARA's Artistencafé.

Willem Duyn - Wat een rare man:


Ach, de rest van de tekst is zelfspot, het schijnt autobiografisch te zijn, net als Willem Duyn - Willem (wat heb je grote handen), maar bovenstaande titel paste beter bij mijn verhaal.
Willem Duyn heeft een lange loopbaan gehad in de muziek, in diverse combinaties en solo. Hij is op 67-jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand, onderweg tussen zijn huis in Roswinkel en het ziekenhuis.