Aan de andere kant was het ook niet de bedoeling om topsport te gaan beoefenen, omdat ze geen tijd hadden om de hele dag te trainen. Op z'n vroegst kon dat 's middags na vier uur. Het liefst deden ze iets dat bij goed weer buiten kon, bij slecht weer in de zaal.
Het werd touwtrekken. Dat gaf veel mogelijkheden: ze konden het onder elkaar houden, maar ook meedoen aan festiviteiten in het dorp. Daar werden allerlei gelegenheden aangegrepen om een dorpsfeestje te bouwen. Daar werden dan spellen georganiseerd, zoals vierkamp tussen teams uit de vier straten die het dorp rijk was. Ze zouden als één team kunnen meedoen, maar ook in kleinere groepjes of individueel.
Natuurlijk deden ze ook aan andere activiteiten mee. De saamhorigheid in het dorp was erg sterk, en werd door de feesten, waaraan iedereen deelnam die maar enigszins kon, alleen maar sterker.
Het touwtrekken was een goede conditietraining voor de jongens met een bureaubaan. Dan werden niet alleen de spieren getraind die gebruikt worden om een pen of een toetsenbord te hanteren. Of het glas te heffen...
Uiteindelijk werden ze zó goed, dat ze een competitie organiseerden tegen dorpen in de omgeving. Die wonnen ze, zovaak achter elkaar, dat het niet zo leuk meer was.
Dat vond tenminste het team uit één van de andere dorpen, waarmee nogal wat rivaliteit was. Dat team nam wraak door bij de eerstvolgende wedstrijd plotseling het touw door hun handen te laten glijden: onze vrienden smakten smadelijk in de modder. Zo wonnen beide teams...
Plato's WE-300 uitdaging voor april: themawoord = Vieren.
13 opmerkingen:
Deze vind ik wel heel góed gevonden met de vier (en) van straat , teams en winnen , mooi geschreven en bedachten WE :D
Leuk verhaal. De rivaliteit tussen dorpen was vroeger groot. Zal nog hier en daar wel zo zijn maar toch een stuk minder. Creatieve oplossing met dat touwtrekken
anoniem ben ik dus
Zelf dacht ik, qua grappig spelletje, meer aan het enneagram van gurdjieff.
Wie wil er nou in hemelsnaam nog winnen?
Touwtrekken...hoe verzin je het?
Hartstikke leuke WE met een aparte invalshoek!
Groetjes, Kakel
Leuk verhaal Dwarsbongel. Niklas zou er trots op zijn geweest. ik telde vele vieren zonder dat het woord exact werd genoemd. En als ik mijn ogen sloot na de laatste zin, kon ik ze zien liggen, die kwartetten. Grappig.
Bedankt voor deze WE.
En nu eens kijken naar dat enneagram van gurdjieff. Want dat ken ik nog niet. :-)
Leuke invalshoek. Met veel plezier gelezen. Wij hebben een paar jaar geleden met de vriendengroep touwgetrokken (getouwtrekt?) en dat was hilarisch!
Ik dacht dat er verwezen werd naar een zekere gurdjieff, die een bijdrage geleverd zou hebben aan deze WE300-uitdaging, maar die vond ik niet. Enneagram is een term waarover ik al vele jaren geleden zowel dwepers als critici ben tegengekomen. Ik had al snel mijn bedenkingen over zo'n eenvoudig diagram, waarmee je alle kenmerken van een menselijk karakter zou kunnen definiëren. Zoeken op de combinatie 'gurdjieff' en 'enneagram' leverde o.a. deze link op: http://www.skepsis.nl/enneagram.html Interesant!
touwtrekken is eenvoudig spel waar iedereen aan mee kan doen en het roept vaak lachlust op bij de omstanders een spel die bij uitstek gespeeld kan worden bij dorpsfeesten dus.Leuk bedacht bij het woord vieren.
Dwarsbongel,
Ik noemde Gurdjieff omdat ik die term tegenkwam bij Flip Roodnat die weer reageerde op jouw WE. De site Skepsis ken ik. Je hoeft maar een esoterische term in te tikken en je komt deze site tegen.
Ik moet eerlijk zeggen: als ik sommige dwepers leest wordt ik wel eens moe. Maar als van skepsis word ik dat eigenlijk ook. Er zijn nu eenmaal zaken die zich niet afdoende via de ratio laten benaderen. Als het aan skepsis ligt, dan schakelen we ons gevoel uit en omarmen we alleen maar dat wat bewijsbaar is. Voor sommigen een prettige versimpeling van het leven maar mij gaat dat net even te ver.
http://nl.wikipedia.org/wiki/George_Gurdjieff
Een leuke invulling voor het woord vieren.
@Plato: 't Is maar hoe je er tegenaan kijkt - je kunt dingen simplificeren en mystificeren.
Beide zijn gemakkelijker dan de werkelijkheid, want je kunt een redenering presenteren zonder dat je iets controleerbaar hoeft aan te tonen, en zo je eigen werkelijkheid maken. Bij het interpreteren blijkt de flexibiliteit van de menselijke geest.
Zelf heb ik me te vaak laten meeslepen door spannende, op het eerste gezicht aannemelijke mystificaties. Veel te vaak heb ik wonderbaarlijke verschijnselen en hun promotors ontmaskerd gezien, en wereldverbeterende stromingen zien ontsporen of als een nachtkaars uit gaan.
Ik vind het zoeken van bewijzen voor een hypothese, om te proberen de werkelijkheid zoveel mogelijk te begrijpen, spannender dan mystificaties.
Overigens gelden wetenschappelijk verantwoorde bewijzen slechts tot hun onvolledigheid of hun tegendeel bewezen wordt: dat is stapsgewijze toename van collectieve kennis. En er zijn veel zaken die (nog) niet bewezen zijn, maar daarvoor zie ik liever hypotheses dan mystificaties.
De site van Skepsis is slechts één van de bronnen, waar veel indrukwekkende mystificaties worden teruggebracht tot normale proporties. Ik kan me voorstellen dat volgelingen van allerlei stromingen zich daaraan ergeren.
Een reactie posten