Mijn Facebook-vriendje Bob Bear had een nare ervaring, melde hij op zijn FB-pagina: zijn gezinsgenoten waren naar Duitsland afgereisd en hem vergeten. Gelukkig hadden de buren hem gehoord en onder hun hoede genomen. Dat was toch nog een prettig weekend geworden.
Dat bracht mij de titel in herinnering: "Making the Best of a Bad Situation", geschreven door een singer/songwriter die in Nederland niet direct naamsbekendheid geniet, maar als je zijn hele oeuvre opsomt zal er wellicht herkenning volgen.
Bob Bear behoort tot het ras van Furry Stuffed Animals, of op z'n Europees: Stofftiere.
Het zal waarschijnlijk het jaar 1974 zijn geweest, dat ik voor het eerst (van) deze artiest hoorde. De dinsdagavond was destijds VARA-radioavond, met achtereenvolgens Popreconstructie van Willem van Beusekom, dan Nashville en vervolgens Popdonder van Koos Zwart. Alledrie met veel informatie rond de heel verschillende muziek.
Ik was een fervent luisteraar van het roemruchte programma Nashville van Wim Bloemendaal. De naam van het programma geeft al aan dat het voornamelijk om Country & Western-muziek ging. Hij had vaak bijzondere platen van minder bekende artiesten.
Zo was ik op een avond aan het overwerken in onze barak achter de fabriek (het bedrijf heette NIRA en de CV was een keer kapotgevroren, vandaar de naam), toen mijn volle aandacht werd getrokken door de muziek en het verhaal er bij. De fragmenten uit de tekst die ik meekreeg, pakten me meteen. Ik heb wel de tekst, maar helaas heb ik hiervan geen videoclip of zelfs audio gevonden:
Just Short Of The Line
Sometimes I'm love
Sometimes I'm hate
Sometimes I go just in time to be late
Sometimes I get
Sometimes I'm got
Sometimes I swear I must be what I'm not
Chorus:
And it's a small thin line
Guarding my peace of mind
Sometimes my sanity lies on the edge, suspended in time
Just short of the line
Sometimes I feel
Sometimes I'm numb
I swear I know just enough to be dumb
Sometimes I huff
Sometimes I puff
And lately too much is never enough
Chorus
Sometimes I'm cold
Sometimes I burn
Sometimes I have to be taught what I've learned
Sometimes I'm good
Mostly I'm bad
And just when I think I have I get had
Chorus
Sometimes I'm love
Sometimes I'm hate
Sometimes I go just in time to be late
Sometimes I get
Sometimes I'm got
Sometimes I swear I must be what I'm not
Sometimes I'm love
Sometimes I'm hate
Sometimes I go just in time to be late
Sometimes I get
Sometimes I'm got
Sometimes I swear I must be what I'm not
Chorus:
And it's a small thin line
Guarding my peace of mind
Sometimes my sanity lies on the edge, suspended in time
Just short of the line
Sometimes I feel
Sometimes I'm numb
I swear I know just enough to be dumb
Sometimes I huff
Sometimes I puff
And lately too much is never enough
Chorus
Sometimes I'm cold
Sometimes I burn
Sometimes I have to be taught what I've learned
Sometimes I'm good
Mostly I'm bad
And just when I think I have I get had
Chorus
Sometimes I'm love
Sometimes I'm hate
Sometimes I go just in time to be late
Sometimes I get
Sometimes I'm got
Sometimes I swear I must be what I'm not
Ik had de naam van de artiest en de titel van de song niet goed gehoord, dus ik schreef een brief naar Wim Bloemendaal en kreeg prompt antwoord. Ik heb de LP besteld, maar het duurde nog een maanden voordat ik hem had: hij moest apart besteld worden in de USA: de jaren 1970, vinyl... De naam van de artiest was Dick Feller en de LP was getiteld: "Dick Feller wrote..."
Voor mij was en is het een LP vol juweeltjes! Ik heb ooit gezegd: als het huis in de fik vliegt, is die LP het eerste ding dat ik wil redden!
Er was jarenlang een website over Dick Feller, opgezet door een Noorse fan, en door Dick bestempeld als zijn officiële website. Toen ik er naar zocht voor deze ZOZ was hij verdwenen, helaas... Daar stond ontzettend veel op, inclusief songteksten en wetenswaardigheden. Ik heb geprobeerd de webmaster te mailen, maar nog geen antwoord. Intussen heb ik wel bij een internetarchief, de "Wayback Machine", een kopie gevonden van de laatste update van de Dick Feller website.
Dat Dick Feller een heel creatieve geest is, kun je zien aan de enorme lijst van songs, die niet eens compleet is! Het meeste heeft hij niet eens zelf opgenomen.
Ik heb de gegevens van zijn songs die door anderen zijn vertolkt, even in een spreadsheet gezet. Daar staan 159 verschillende songs, en 132 artiesten of groepen in, die er iets van hebben opgenomen, waarvan 19 door Jerry Reed, die ook "co-writer" was van 7 songs.
Omdat ik begon met Bob Bear, eerst een song die Dick geschreven had als kinderlied op verzoek van Johnny Cash, maar Johnny vond dit meer een song voor volwassenen. Dick heeft het toen zelf opgenomen op zijn LP "Dick Feller wrote..." : Biff, the Friendly Purple Bear. Op YouTube staat de tekst er onder, na "meer weergeven":
Johnny Cash heeft tenminste vier songs van Dick Feller opgenomen, waarvan ik deze ongeveer net zo mooi vind als de uitvoering van Dick zelf op die eerste LP: Any old wind that blows:
Bij Dick Feller wisselen humoristische en gevoelige teksten elkaar af. Zo heeft hij, via andere vertolkers, hilarische/satirische hits gescoord met Lord Mr. Ford en The Credit Card Song, maar er spreekt meestal sociale betrokkenheid uit.
Lord Mr. Ford is zeker door 13 artiesten opgenomen, waaronder in het Noors, Tsjechisch, en zelfs in het Nederlands: Henk Wijngaard, maar de versie van Dick Feller zelf vind ik het mooist.
Toch is de versie van Jerry Reed pas echt een USA-hit geweest (hier met tekst):
Jerry Reed acteerde in de bekende action comedy film Smokey and the Bandit; hij zong er ook in, door Dick alleen of met Jerry samen geschreven songs.
Een andere, zeer goede vriend van Dick Feller was schrijver en stand-up comedian Lewis Grizzard, waarmee hij jaren optrad: Lewis Grizzard - Alimony/I'm Gonna Cut A Big One.
Eén van de beroemdste nummers die Dick Feller schreef is "Some days are diamonds (some days are stone)". Er staan uitvoeringen van 26 artiesten in de lijst, waaronder in het Fins, Zweeds en Duits.
De eerste die het opnam, na Dick zelf, is Bobby Bare, maar het bekendst is het waarschijnlijk van John Denver, die het met miljoenen over de toonbank heeft doen gaan.
Ik heb overigens de CD "John Denver - Greatest Hits Volume 3", die een vervelend "foutje" bevat. De tekst van "Some days are diamonds" is afgedrukt in het boekje, maar daar staat bij: "Words and Music by John Denver"....!!! Het is toch echt de tekst en muziek van Dick Feller!
Daarom hier de originele versie, van zijn LP met dezelfde naam: Dick Feller "Some Days Are Diamonds (Some Days Are Stone)
Dit is zijn album-discografie:
Dick Feller Wrote... | 1973 |
Dick Feller Wrote... (re-release) | 1974 |
No Word On Me | 1974 |
Some Days Are Diamonds | 1975 |
Children In Their Wishes, Ladies In Their Dreams | 1977 |
Audiograph Alive | 1982 |
Centaur Of Attention | 2001 |
De laatst eigen opnamen van Dick Feller (hij heeft ook heel veel gewerkt als sessie-muzikant) staan op de (enige) CD "Centaur of Attention", die ik online in de USA heb besteld. Ik heb dus zijn eerste en zijn laatste album in huis...
Tot slot (er zijn eigenlijk al teveel links, ondanks dat ik één van zijn mooiste songs, Daisy Hill, niet heb kunnen vinden): nog een karakteristieke song van een ouder geworden Dick Feller, die hij schreef samen met Sheb_Wooley, en om niet seksistisch over te komen, twee uitvoeringen: van JoAnn Warnke (vrouw) en van Stan Boreson (man).
6 opmerkingen:
Zo dan Beste Meneer Dwarsbongel, wat heeft u er weer een werk van gemaakt, wat een klus elke week, mijn complimenten hoor.
(viel mij op dat er in de tekst een woordje weg is gevallen maar dat neem ik je niet kwalijk natuurlijk ;-) )
En ja 'onze' Mister Songfestival... een gemis, vind ik nog steeds!
Het is weer een mooi document, Dwarsbongel. Dit keer is het niet helemaal mijn smaak: te Amerikaans.
Heerlijke nummers en weer veel info. Dank voor je interessante zwijmelbijdrage.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit van Dick feller gehoord heb/had en ga zeker eens kijken op You Tube .Een heel mooi blog weer .
Gr Elisabeth
Het nummer van Johnny Cash vind ik geweldig! je hebt er weer een interessante zwijmel van gemaakt. Hulde!
Liefs Frederique
Interessant stuk, Dwarsbongel. Ik kende de naam niet, maar daar gaat verandering in komen.
Some days are diamonds:
Gelukkig staat op Wikipedia wel degelijk dat dat nummer door hem is geschreven. Hij zingt het wel heel anders dan Denver (die het gladjes zingt en eigenlijk zo zijn hele oeuvre van een laagje vernis voorziet). Ik geef denk ik de voorkeur aan de wat rauwere versie van Feller. Het is even wennen maar je krijgt er een eerlijk brok muziek voor terug.
Zijn de CD's nog te krijgen? Ik zie ze nooit in de winkel?
Eigenlijk zouden ze net zo'n soort documentaire over hem moeten maken als ze over Sixto Rodriquez hebben gemaakt.
Een reactie posten