160709 - ZOZ - Van keizers en boulevards

Wie mee wil doen met (of luisteren bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, kan terecht bij Marja.

Onlangs plaatste mijn dochter een videoclip op Facebook, die ik zeer kon waarderen, maar mij door de titel eerst op het verkeerde been zette.
De (naam van de) band kende ik niet, en de titel associeerde ik met iets heel anders dan deze song: een festival, waarvan de omschrijving mij destijds nogal aansprak. Dat festival blijkt al geruime tijd geleden een andere naam te hebben gekregen.

Bij het zoeken naar informatie was het eerste dat ik las, dat de naam van de band niet moest worden verward met een Japanse nationale feestdag, die oorspronkelijk was gerelateerd aan de verjaardag van keizer Hirohito (nl).
Bij sommige Nederlanders, en met name Indische Nederlanders, wil het bloed nog weleens gaan koken bij het horen van die naam, vanwege zijn rol in de Tweede Wereldoorlog. De man schijnt overigens nogal wereldvreemd te zijn geweest, omdat hij nooit in aanraking kwam met "gewone mensen", en hij was erg gecharmeerd van planten.
De dag werd, na de troonsbestijging door de huidige keizer Akihito (nl), hernoemd van "verjaardag van de keizer" tot, op z'n Engels, Greenery Day, of op z'n Nederlands: Dag van het Natuurgroen, en in 2007 verplaatst naar een andere datum, 4 mei.

De band heet Green Day (nl), en de songtitel is " Boulevard Of Broken Dreams" (nl).
Green Day - Boulevard of Broken Dreams (Armstrong/Green Day):


Dat "Boulevard Of Broken Dreams" een titel is met potentie en aantrekkingskracht, mag blijken uit de lijst met mogelijke doorverwijzigingen, waarvan de eerste uit 1933! (In de Nederlandse Wikipedia kan de lijst toch echt summier genoemd worden...)

Ach ja, gaan we niet allemaal de wereld in met verwachtingen, die vaak eigenlijk dromen zijn? Die kunnen gemakkelijk stukvallen.

Het was ook de naam van een festival waaraan ik dacht. Het bestond van 1984 tot 1987 onder die naam, en heette daarna "De Parade". Momenteel doet De Parade Den Haag aan, zie het programma op de website.

Greenday's zanger Billie Joe Armstrong schreef zijn versie rond deze titel tijdens een onderbreking van de opnamen van het album "American Idiot". Tijdens een wandeling in New York zag hij een poster van James Dean, en daaraan ontleende hij de titel.
Die poster behoort tot een reeks schilderijen door Gottfried Helnwein (nl).
In eerste instantie schilderde hij Nighthawks van Edward Hopper na, maar met populaire showbizz-figuren: James Dean (nl), Humphrey Bogart (nl), Marilyn Monroe (nl) en Elvis Presley (nl). Ook de door hem geschilderde posters met James Dean en de iconische scene met Marilyn op het ventilatierooster van de Metro droegen de titel Boulevard of Broken Dreams.

Met die prenten heeft iemand een filmpje gemaakt, en daar een andere muzikale interpretatie bij gebruikt.
The Mule Newman Band - Boulevard of Broken Dreams (Newman):


Zoals genoemd, was de eerste verwijzing naar 1933, de song Boulevard of Broken Dreams, geschreven door Al Dubin (nl) en Harry Warren, in 1934 gezongen in de film Moulin Rouge door Constance Bennett. Die versie is niet op de plaat gezet.

Van de ruim 20 genoemde coverversies kies ik er een uit 1939 van Frances Langford (nl), o.a. bekend van haar tournees met Bob Hope (nl), om tijdens de Tweede Wereldoorlog militairen te verpozen. Ze zingt hier bij het orkest van Harry Sosnik.

Frances Langford - Boulevard of Broken Dreams (Dubin/Warren):


Een instrumentale, jazzy versie vond ik van Pete Smyser, waarvan ik bijzonder vind dat hij o.a. speelt op een 7-snarige gitaar.

Pete Smyser quartet - Boulevard of Broken Dreams (Dubin/Warren):


Tenslotte ga ik terug naar de Rock 'n Roll, met weer een andere interpretatie van de titel Boulevard of Broken Dreams. De schrijver Andy McCoy zegt hierover: "The song is about junk (drugs). Used to take 'em back in the day. It's about the illusions, with which it all starts, but eventually it leads to broken dreams, when you notice where using them has taken you."

Hanoi Rocks - Boulevard of Broken Dreams (Andy McCoy):


Andy McCoy is de artiestennaam van Antti Hulkko, lead guitarist en zanger van de Finse Rockband Hanoi Rocks, die actief was van 1979 tot 2009, met een onderbreking van 1985 tot 2001, nadat hun drummer was verongelukt.
Hun versie van Boulevard of Broken Dreams staat op hun album Two Steps From The Move.