Een van onze zussen gaat, of heeft ons al verlaten. We zijn donderdag nog even bij haar geweest.
Ze ligt in coma en wordt in haar laatste dagen en uren omringd door haar kinderen. Haar lieve zorgzaamheid is ten einde gekomen.
Van mijn vier zussen zijn dan de oudste en de jongste er nog, beide ouder dan ik. Eén broer en één zus zijn al "oet de tied" (uit de tijd), zoals de mooie Drentse aanduiding luidt.
Ik herinner me hoe in dat nieuwe, grote gezin de afwas werd gedaan door de zussen. Daarbij werden vaak meerstemmig liedjes gezongen, het waren de jaren 1950/1960. De Selvera's waren populair en de Zingende Zusjes met hun stichtelijke liederen.
Ofschoon de christelijke inhoud niet meer tot mijn routeplanning behoort, herinner ik me die samenzang van de zussen als een warm lichtpunt in die periode, waarbij vrolijkheid bepaald niet taboe was. Daarom grijp ik er nu even op terug.
Ik begin met een koor, dat een populair lied uit de bundel van Johannes de Heer zingt.
Deo Dicatus o.l.v Ben Sloetjes - Er ruist langs de wolken:
Als het ouderlijk toezicht ontbrak, dan werd nog wel eens de apocriefe versie gezongen: "Er ruist langs de wolken / een boer op een fiets"...
Dan de Zingende Zusjes, die evangeliserend door het land trokken met de Maranatha-beweging, nadat ze uit de gereformeerde kerk waren gezet. Een veelgevraagd lied van hen was De Zingende Zusjes - Ik wandel in het licht met Jezus, maar om dichter bij mezelf te blijven, kies ik iets anders uit hun repertoire.
De Zingende Zusjes Verheij - Waarom zijn er zoveel vragen?:
Dan een óók populair lied dat, als je van zingen houdt, noopt tot uit volle borst meezingen. Ik hoor het de zussen nog zingen!
Hier in de uitvoering van Hommy en Emmy, waarover ik weinig samenhangende biografische info kon vinden. Ze zouden beide in de groep Country Square, uit Emmen en Groningen, gespeeld hebben, voordat ze "in de Heer" gingen.
Hommy en Emmy - Het ruw houten kruis:
Dan naar de Selvera's. Er staan al drie van hun toppers in het Zwijmeloverzicht:
- ZOZ-129 Ria: De Postkoets
- ZOZ-137 Trees: Twee Reebruine ogen
- ZOZ-152 Ria: Bloedrode kralen
De Selvera's - Zeg Kleine Ree:
Voor wie niet genoeg kan krijgen van De Selvera's heb ik een tip. Op YouTube staat De Selvera's - De Singles Collectie (1956 - 1962)...
9 opmerkingen:
Gecondoleerd met het verlies van je zus, Gauke. Je hebt een mooie terugblik samengesteld. Wij zongen ook altijd tijdens de afwas. Mijn moeder, oma, broertje en ik. Zalige momenten.
Gecondoleerd met je verlies.
Ook wij zongen vroeger thuis onder de afwas en vaak driestemmig.
Dansen op de tegels van de grote woonkeukenvloer als mijn ouders ergens op visite waren. Heerlijke tijd.
Gecondoleerd.
Helaas werd er bij ons thuis niet onder de afwas gezongen, terwijl er genoeg afwas was. Ik herken je liederen en sommigen kan ik nu niet luisteren, want die ontroeren nu teveel.
Wens je sterkte.
Gauke, mijn meeleven, velen om je heen, gaan heen.
Ja, ik kwam in een verzorgingshuis wel eens op zondag, dan werd er aan het eind van de dienst uit Johannes de Heer gezongen. Bij ons kwam een grote evangelisatietent. Daar werd ook gezongen.Mijn grootmoeder schreef in mijn poëzie album "nooit kan het geloof te veel verwachten." Als mijn ouders weggingen, gingen we twisten met de oppas, zij had een platenspeler bij zich, ik weet de muziek niet meer, maar vond het bere gezellig. Nog bedankt Ans.
Als eerste natuurlijk gecondoleerd en heel veel sterkte met dit verlies en verdriet.
Je muziek in deze bijdrage ken ik allemaal, het noopt inderdaad tot meezingen want ze zitten allemaal in een laatjes in mijn heksenketel, bijna woord voor woord.... oefff
Hoop dat ondanks het verdriet jullie toch een zo fijn mogelijk weekend zullen hebben.
Gecondoleerd met dit verlies. Als iemand sterft worden herinneringen geboren. Dit zijn hele mooie en fijne herinneringen. Veel sterkte.
Gauke ik wens je sterkte met het heengaan van je zus Annie,we verliezen mensen aan de dood en helaas ook aan het leven,zoals wij beiden hebben ervaren.
Ik heb uit volle borst meegezongen met de liederen uit mijn jeugd,die ik allemaal nog uit mijn hoofd mee kan zingen. Zelfs de honingzoete liedjes van de zingende zusjes en de Selvera's brachten mij terug in de tijd dat het gezin Frederiks met uitbreiding van twee pleegkinderen nog compleet was.De jongens bromden dan wat mee als mijn moeder en ik de liedjes zongen.Dit alles behoort tot een ver verleden en maakt me weemoedig.Fijn dat we elkaar nog even gesproken hebben!
Wat een verdrietig bericht.
Fijn dat je zulke goede herinneringen hebt.
Ik wens je sterkte toe.
Het is mij allemaal een beetje te stichtelijk eerlijk gezegd. Ik ben van 'katholieken huize' en ik herinner me die gezangen ook nog wel, maar de Selvera's liggen dichter bij mijn smaak. Vooral ook omdat mijn moeder destijds in een groepje zong en de Selvera's regelmatig door het huis klonken. Wat mij opviel aan de zingende zusjes waren die puntgave uitspraak van het Nederlands. Erg deftig klinkt dat tegenwoordig (toen wisten we niet beter).
Enfin, toch dank voor deze nostalgische hymnes en ik wens je veel sterkte bij het opnieuw verliezen van een zus. Het hoort erbij, want het leven is eindig, maar het blijft een verdrietige gebeurtenis.
Een reactie posten