181027 - ZOZ - Van IJsland en kattekwaad

Soms kom je geheel onverwacht iets tegen, waarvan je denkt: hé, wat is dat? Even besnuffelen!
Zoals nu. Moderne muziek uit IJsland…? Kan dat…? Jazeker, een aantal weken geleden was ik al een eind in die richting: 180901 - ZOZ - Van Faeröer en Eivør.

IJsland op de Carta Marina uit 1539 en 's winters vanuit de ruimte (NASA/Wikipedia)

De groep heet Sigur Rós (nl). Die naam is een woordspeling: in het IJslands betekenen de woorden Sigur en Rós, Overwinning en Roos, maar de naam is een verwijzing naar het zusje van zanger/gitarist Jónsi, Sigurrós Elín, dat geboren werd een paar dagen voordat de band werd opgericht. Dat was in 1994, dus ze spelen al een tijdje, zij het met bezettingswisselingen.
Bijzonderheden van de groep zijn o.a., dat ze in het IJslands zingen, een eigen "klanktaal" gebruiken, en dat Jónsi zijn gitaar bespeelt met een strijkstok.

De song verscheen in 2005 op hun vierde studioalbum Takk... (nl) ("Bedankt…") en heet Hoppípolla (nl), te vertalen als "springen in plassen".
Het verhaal: In de muziekvideo zien we een groep ouderen die kattekwaad uithalen. Je ziet steeds enkele ouderen in plassen springen, vandaar de titel. Het begint met vier ouderen die over een pad lopen en een rotje gooien naar een jongen die zijn fiets aan het repareren is. Met sjablonen wordt graffiti op een muur gespoten, en wordt er belletje getrokken. De ouderen stelen fruit en enkele voorwerpen bij een winkel. Dan bereidt de groep zich voor op een matpartij met een andere groep ouderen. Ze maken houten zwaarden en één man gebruikt een vergiet als helm. De twee groepen ontmoeten elkaar op een kerkhof, er wordt met waterballonnen gegooid, gevochten met de zwaarden en wat geduwd onderling. Tijdens een stoeipartij valt één van de ouderen en krijgt een bloedneus. Als de tegenpartij dat merkt, rent die van schrik weg, waarna de anderen de overwinning vieren.

In de video zijn alle vier de Sigur Rós-leden van toen te zien:

• De jongen die zijn fiets repareert: Orri Páll Dýrason - drums
• Er wordt belletje getrokken bij: Kjartan Sveinsson - keyboards;
• Kort te zien in een tuin: Georg Hólm - basgitaar;
• De winkelbediende: Jón Þór "Jónsi" Birgisson (nl) - zang, gitaar;

Sigur Rós - Hoppípolla:


Heerlijk idee, nu de herfst eindelijk echt lijkt te beginnen, raak ik weer helemaal in de stemming voor kattekwaad zoals hier vertoond. Pure nostalgie!
En eerlijk gezegd, ik vond het zó'n kostelijk filmpje, dat ik echt nog een paar keer opnieuw moest luisteren om de muziek goed te laten doordringen en op waarde te schatten...

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

181020 - ZOZ - Van nieuwe media en oude muziek

We zijn intussen helemaal gewend dat we op onze computer, laptop of telefoon allerlei muziek naar keuze kunnen beluisteren, op elk moment dat we dat willen.
Trees stelde voor om deze keer voor onze zaterdagse "zwijmels" muziek uit de jaren '60 te kiezen. Ook daarvan is een ruime keuze aanwezig op internet.
In de jaren van verschijning van die muziek, was je aangewezen op de radio, of het kopen van "platen", meestal singles van zwart vinyl. De keus was veel minder ruim dan nu, en de momenten dat ik mijn favoriete muziek kon horen waren nogal beperkt.

Daar kwam bij dat wat toen fatsoenlijk werd geacht, nu wel heel erg benepen overkomt. De radio was alleen voor actualiteiten, het weer, en stichtelijke toespraken. Ik schreef er al eens over: 170819 - ZOZ - Van mijn eerste single en een voorspelling.
Op de vaderlandse radio was het eerste programma met popmuziek Tijd voor Teenagers, zo vertelt hier regisseur Co de Kloet. Het startte op 11 september 1959. Er mocht toen nog heel veel niet qua tekst en platenkeuze.

Ik luisterde in de zestiger jaren veel naar de Engelstalige uitzendigen van Radio Luxemburg (nl). Dan had ik de hele avond terwijl ik bezig was met mijn schriftelijke cursus. Ik hield toen een tijdlang vaak een soort logboek bij, welke muziek ik gehoord had. Een paar van die schriftjes heb ik nog, en daar zal ik nu een keus uit maken.
De invloed van Radio Luxemburg bleek bijvoorbeeld, toen het instrumentale nummer Nut Rocker van B Bumble and The Stingers de Britse Top Tien binnenkwam zonder dat het ook maar één keer gedraaid was door de BBC!

Een van de populairste DJ's was Sir Jimmy Saville (nl). De naam van zijn programma was de TTDC, de Teen and Twenty Disc Club, op waarvan ook Elvis Presley lid was, member number 11321".
Later ging Savile naar de BBC. Hij vond dat zijn programma geschikt was voor TV, maar de BBC vond die naam te lang en maakte er Top of the Pops (nl).
Savile was een invloedrijke, extravagante figuur in de Britse showbusiness, geridderd voor zijn werk.
Na zijn dood werd hij beschuldigd van jarenlang veelvuldig ernstig sexueel wangedrag, waar velen van wisten, maar door niemand aangepakt.

Ik pak mijn logboek, daar staat: 22:36 RL 17-1-'62. Die song kwam die maand nogal eens langs op Radio Luxemburg. Het paste denk ik wel bij mijn stemming toen: als 18-jarige een goed heenkomen gezocht uit de omgeving van mijn stiefvader, ingekwartierd bij grootouders waarmee een onoverbrugbare generatiekloof, en niet veel geluk in de liefde, tja… Gelukkig had ik plezier in mijn eerste baan.
Eén van de mooiste stemmen van die tijd, vind ik Wanda Jackson (nl). Ze kwam uit de Country-hoek, maar was ook één van de pittigste Rock 'n Roll zangeressen; Trees had "Let's Have a Party" van haar in ZOZ 242.

Wanda Jackson - In The Middle Of A Heartache:


Dan een notitie 1:38 RL 23-5-'63. Laat gemaakt dus. In mei 1963 zat ik niet meer bij mijn grootouders, maar op een kamer "in Stad", de generatiekloof was toch te diep en te breed. Als ik daar op zaterdagavond om middernacht de radio nog hoorbaar aan had, stond prompt oma onder aan de trap (zij sliepen beneden) te roepen: "Het is al Zondag!"...
Deze notitie vermeldt als artiest Eddie Cochran (nl), alweer een artiest die verongelukte toen hij nog maar 21 was, onderweg in een taxi na een optreden. Ook hij heeft pittiger songs dan dit. Veel van zijn songs zijn na zijn overlijden uitgebracht.

Eddie Cochran - Three Steps To Heaven:


Ach, er staan nog veel meer songs in mijn logboek die ik zou willen laten horen omdat ik ze nog steeds mooi vind...

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

181013 - ZOZ - Van kadaverdiscipline en poëzie

We raken langzamerhand omringd door herfstkleuren, al lijkt het alsof de zomer nog graag een poosje zou willen blijven. Vanmorgen keken we uit het raam, de tuin in, en genoten.

Nou staat die prachtige song Autumn Leaves, in 1945 oorspronkelijk verschenen als Les Feuilles mortes (nl), al vijfmaal in het Zwijmeloverzicht (4x Engels, 1x Frans). Zelf heb ik, begeleid door mijn vriend Jan de Wilde op saxofoon met deze melodie, gedichten voorgedragen, maar daar zijn geen opnamen van.

Een goed alternatief vind ik "Summer's Almost Gone" van The Doors (nl). Ik ben hoe dan ook liefhebber van de muziek van The Doors en de stem en poëzie van Jim Morrison.

The Doors - Summer's Almost Gone:


Sommige mensen zien Jim Morrison (nl) slechts als een "losbandig type", dat uiteindelijk te gronde ging aan alcohol en drugs, en verachten hem daarom. Hij overleed in Parijs, op 27-jarige leeftijd, net als een aantal andere artiesten. Die zijn samengebracht op een lijst, die de 27-club (nl) wordt genoemd, met o.a. ook Brian Jones, Janis Joplin, Jimi Hendrix, Kurt Cobain en Amy Winehouse. Deze inmiddels lange lijst vermeldt doodsoorzaken variërend van verkeersongelukken, diabetes en hartfalen tot overdoses.

Jim Morrison's vader was "Rear Admiral" (vgl. Schout bij Nacht) bij de US Navy, en daardoor verhuisde het gezin vaak en wisselden de kinderen vaak van school. De ouders deden niet aan lijfstraffen, zoals slaan, maar brachten volgens militaire traditie hun kinderen discipline bij door tegen ze te schreeuwen en tieren tot ze huilden en hun tekortkomingen toegaven.
Toch interesseerde Jim Morrison zich al vroeg voor filosofie, literatuur en poëzie.
Toen hij zijn studie had afgerond, verbrak hij het contact met zijn familie, en vertelde dat hij enig kind was en dat zijn ouders waren overleden. Zijn vader beweerde na Jim's dood, dat Jim dat gedaan had om zijn familie te beschermen tegen indringende publiciteit.

Die publicitaire aandacht trok Jim Morrison inderdaad wel, door zijn turbulente leven, maar ik denk er het mijne van. Die "militairistische opvoedkunde" zal zijn sporen hebben nagelaten, en als ik dat lees, gaan mijn nekharen steil overeind staan!
Mensen die hem kenden zeiden, dat Jim twee kanten had: ontwikkeld, vriendelijk, meegaand, maar als hij ontremd raakte, leken alle verzamelde frustraties er uit te komen.
Overigens werd 39 jaar na Jim's dood een veroordeling wegens "indecent exposure" tijdens een optreden, herroepen...

Ook in zijn relaties schijnt Jim Morrison nogal een wildebras geweest te zijn. Er waren vluchtige maar ook langere relaties, ook tegelijkertijd.
Pamela Courson en Jim Morrison leerden elkaar op jongere leeftijd kennen. Zij is een steeds terugkerende factor in zijn leven geweest, ze stimuleerde hem om te schrijven, maar ook bij hen kon het tumultueus toegaan.
Na zijn "vlucht" naar Parijs woonde hij met haar in een appartement. Zij was het die hem vond, in een badkuip. Autopsie was niet verplicht, en als doodsoorzaak is hartfalen genoteerd.
In onderstaande video, met die subtiele, bij het najaar passende song, zien we foto's van Pamela en Jim. (De song is al een keer geplaatst, andere video.)

The Doors - Indian Summer:


Jim Morrison had in zijn testament Pamela Courson aangewezen als zijn enige erfgenaam. Het kostte een aantal jaren met rechtszaken voordat ze daarvan de vruchten kon plukken. Niet eens zo lang daarna overleed ze zelf aan een overdosis. Haar as werd bijgezet in een columbarium, en haar ouders lieten op de plaquette zetten: Pamela Susan Morrison. Hoewel ze nooit formeel getrouwd waren geweest, werd hun relatie bestempeld als Common-law marriage. Haar ouders waren daarmee haar erfgenamen, maar na een aantal juridische veldslagen deelden ze de erfenis met Jim Morrisons ouders.

Nadat Jim Morrison was overleden, probeerden toetsenist Ray Manzarek (nl), gitarist Robby Krieger (nl), en drummer John Densmore (nl) verder te gaan met The Doors, maar hoe goed ze ook waren, het succes was voorbij.

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.

181006 - ZOZ - Van foto's, muziek en brandende bruggen

Deze week zag ik een fantastisch mooie foto op Facebook, die meteen muziek opdiepte uit mijn oeroude herinneringen. Het is een song uit de tijd dat ik mijn eerste baan had en ik denk dat mijn toenmalige vriendinnetje mij net in de steek gelaten had voor een stoerdere vent, omdat die in uniform liep terwijl ik afgekeurd was. Of zoiets.
Ik zat 's avonds meestal op mijn kamertje te studeren met Radio Luxemburg (nl) aan, de Engelstalige uitzendingen, want de enige Nederlandstalige muziek was toen, wat je nu levenslied of piratenmuziek noemt, en niet aan mij besteed.

De titel van de song wist ik meteen, want die paste naadloos bij de foto, en ook de titel, die de maker aan de foto had meegegeven, zal goed gepast hebben bij mijn stemming van toen.

Foto: ©Henk Kersten - "Welkom in het vagevuur...."

De foto staat op de Facebook-pagina Streetview024, waar stadsfotografen uit Nijmegen hun werk plaatsen. Klik hier voor de foto rechtstreeks en in volle glorie op Facebook.
Nijmegen is ook mijn stad geworden sinds ik met Marijke ben, die daar geboren is.

Maar wie was de zanger ook alweer, van "mijn" versie van die song Burning Bridges, want deze verwijspagina laat me kiezen uit 33 namen of items die met muziek te maken hebben, en nog 9 andere, zoals films, documentaires en boeken...
Ik vond hem op YouTube, het was een Canadees, geboren als Giovanni Domenico Scafone, Jr., beter bekend onder zijn artiestennaam Jack Scott (nl). Ik had al eerder iets van hem geplaatst in ZOZ 133, 150530 - ZOZ - Van stoffige straten, koel water en foto's.
De schrijver van deze versie van Burning Bridges heet Walter Scott, maar Wikipedia kent Walter W. Scott blijkbaar niet. Ik vond toch nog een klein beetje info over hem. Ik vond geen live-video, dus koos ik er een met de tekst in beeld.

Burning Bridges - Jack Scott:


Toen zocht ik naar een lied over de Waal, want op die prachtige foto zie je de iconische Waalbrug bij Nijmegen. Het land van Maas en Waal is al meermalen in een Zwijmel verschenen, dus dat wordt 'm niet, en specifiek over de Waal vond ik niets. Maar wel een mooi lied over de rivier, stroomopwaarts waar het nog de Rijn heet en de Waal nog niet afgesplitst is.

Ik heb ook al eerder iets van deze zanger geplaatst, Paul Mulder, in ZOZ 195, 160806 - ZOZ - Van fietsen en rivieren. Hij komt uit het plaatsje Tolkamer dat op 1 km. van Lobith ligt, in de Gelderse streek de Liemers. Hier zingt hij in de Liemerse streektaal, waarvan ik denk dat die niet al te moeilijk te verstaan is.

Van Tolkamer naar de Nijmeegse Waalbrug is ca. 20 km. (Google Maps)

Paul Mulder - Rivier:

---

Wie mee wil doen met (of luisteren/kijken/lezen bij andere deelnemers) ZOZ: Zwijmelen op Zaterdag, vindt de links bij Trees.
Afleveringen t/m ZOZ260 vind je bij Marja.